شب تو خودش مىپيچه وُ، به كنجِ تاريكى مىره
تن به حقارت نمىده، مرگُ در آغوش مىگيره
وسوسه طغيان مىكنه، زخم مىزنه بوسه لبُ
هر بوسه خنجرى مىشه، مىدره آغوشِ شبُ
در شبِ رجعتِ جنون، توى ضيافتِ نگات
ستاره پروانه مىشه، مىسوزه با برقِ چشات
يه حسِ نفرينى مياد، از ته جادههاى دور
نقاب رو خورشيد مىكشه، رد مىشه از حريمِ نور
سلام ....... دوستاي خوبم ... از حضورتون ممنونم ... و از آشنايي با وبلاگتون خوشحالم........... منتظر حضور هميشگي تون هستم .........
در ضمن ... وبلاگ بسيار زيبايي داريد تبريك مي گم ....
موفق و پاينده باشيد ...
سلام دوست گلم ... شما با نازنين ناز من نسبتي دارين ؟؟؟
